Kwarantanna, izolacja a badania kontrolne
Trudne czasy powstałe przez pandemię wywołane koronawirusem, stawiają nam wiele przeszkód. Obostrzenia narzucone przez rząd, powodują ograniczenia w działaniu w większości firm, a wirus krążący wśród ludzi doprowadza do coraz to częstszych kwarantann pracowników. Jednak, czy pomimo kwarantanny pracownik ten jest niezdolny do pracy? Czy po odbyciu nawet trwającej ponad 30 dni kwarantanny, jesteśmy zobowiązani wysłać pracownika na badania kontrolne? Poniżej przedstawiamy kolejny artykuł, a w nim postaramy się wyjaśnić wszystkie wątpliwości.
Po raz pierwszy kwarantannę zastosowano w 1403 roku, kiedy to w Wenecji trwała walka z dżumą i utrzymywała się przez 40 dni. Stąd wzięła jej się nazwa, od włoskiego pochodzenia quaranta giorni.
Biorąc pod uwagę art. 226 § 2 Kodeksu pracy, pracownik podlega okresowym badaniom lekarskim w przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą,. Badania kontrolne przeprowadzane będą w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku. Lecz, czy kwarantanna oznacza chorobę? W polskim ustawodawstwie pojęcie to zdefiniowane jest w ustawie z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu chorób zakaźnych u ludzi. Jak podaje definicja, kwarantanna to nic innego jak odosobnienie osoby zdrowej, która była narażona na zakażenie w celu zapobieżenia szerzeniu się chorób szczególnie niebezpiecznych i wysoce zakaźnych. Wywnioskować z powyższej definicji można, iż kwarantanna tyczy się jedynie osób zdrowych. Dlatego też pracownik będący na kwarantannie nawet powyżej 30 dni, nie będzie zobowiązany do przebycia badań kontrolnych.
Wspomnieć również należy o należnym prawie do świadczeń za czas nieobecności w pracy z powodu przebytej kwarantanny. Jak czytamy na stronie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, osoby skierowane przez jednostkę Państwowej Inspekcji Sanitarnej na kwarantannę mają prawo do świadczeń chorobowych- wynagrodzenie za czas choroby, które finansuje pracodawca, albo zasiłku chorobowego. Dotyczy to osób objętych ubezpieczeniem chorobowym, np. w związku z zatrudnieniem na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenie czy prowadzeniem działaności gospodarczej.
Co innego tyczy się izolacji, której definicję znajdziemy w przytoczonej powyżej ustawie o zapobieganiu i zwalczaniu chorób zakaźnych. Jak podaje ustawa, izolacja to odosobnienie osoby lub grupy osób chorych na chorobę zakaźną albo osoby lub grupy osób podejrzanych o chorobę zakaźną, w celu uniemożliwienia przeniesienia biologicznego czynnika chorobotwórczego na inne osoby. Ponadto możemy spotkać się także z definicją izolacji w warunkach domowych, która mówi o odosobnieniu osoby chorej z przebiegiem choroby zakaźnej niewymagającej bezwzględnej hospitalizacji ze względów medycznych w jej miejscu zamieszkania lub pobytu w celu zapobieżenia szerzenia się chorób szczególnie niebezpiecznych i wysoce zakaźnych. Tak, więc osoby będące w izolacji powyżej 30 dni będą zobowiązane przejść badania kontrolne, w celu stwierdzenia przeciwskazań do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku. W przypadku izolacji także pracownik ma prawo do świadczeń chorobowych.