Co w sytuacji, gdy oryginalna instrukcja maszyny jest w języku obcym?

Instrukcja stanowi najważniejsze źródło informacji o prawidłowym użytkowaniu maszyny. Dlatego przepisy ujęte w rozporządzeniu Ministra Gospodarki z dnia 21 października 2008 r. w sprawie zasadniczych wymagań dla maszyn, narzucają na producenta obowiązek dołączenia instrukcji do każdej sprzedawanej maszyny. Jednak, co w sytuacji, gdy obsługiwana maszyna posiada instrukcję w języku obcym? Czy musimy ją przetłumaczyć? Jeżeli tak, to kto jest odpowiedzialny za jej tłumaczenie? 

Maszyna wprowadzona do obrotu lub oddawana do użytku musi być wyposażona w instrukcję. Instrukcja powinna być sporządzona w co najmniej jednym języku oficjalnym Unii Europejskiej. Na takiej wersji lub wersjach językowych, zweryfikowanych przez producenta lub jego upoważnionego przedstawiciela, powinien być umieszczony napis „Instrukcja oryginalna”. Jednak, co w sytuacji, gdy instrukcja maszyny jest w języku obcym? Jeżeli instrukcja oryginalna nie istnieje w języku lub językach oficjalnych państwa członkowskiego, w którym maszyna będzie użytkowana, producent lub jego upoważniony przedstawiciel albo osoba wprowadzająca maszynę na dany obszar jest zobowiązana do przetłumaczenia instrukcji na ten język. W takim przypadku maszyna powinna być wyposażona w „instrukcję oryginalną” oraz w „tłumaczenie instrukcji oryginalnej”.

Treść instrukcji, oprócz opisu zastosowania zgodnego z przeznaczeniem, powinna również uwzględniać możliwe do przewidzenia niewłaściwe użycie. Ponadto instrukcja powinna zawierać co najmniej nastepujące informacje:

1. Nazwę i pełny adres producenta i jego upoważnionego przedstawiciela.
2. Określenie maszyny, które zostało umieszczone na samej maszynie, z wyjątkiem numeru seryjnego.
3. Deklarację zgodności WE lub dokument przedstawiający treść deklaracji zgodności WE, wskazujący szczegółowe dane dotyczące maszyny, niekoniecznie zawierający numer seryjny i podpis.
4. Ogólny opis maszyny.
5. Rysunki, schematy, opisy i objaśnienia niezbędne do użytkowania, konserwacji i naprawy maszyny oraz sprawdzenia prawidłowości jej działania.
6. Opis stanowiska lub stanowisk pracy, które mogą zajmować operatorzy.
7. Opis zastosowania maszyny zgodnego z przeznaczeniem.
8. Ostrzeżenia dotyczące niedozwolonych sposobów użytkowania maszyn, które, jak to wynika z doświadczenia, mogą mieć miejsce.
9. Instrukcje montażu, instalowania i łączenia, zawierające rysunki, schematy i sposoby mocowania oraz określenie podwozia lub instalacji, na jakich maszyna powinna być zamontowana.
10. Dotyczące instalacji i montażu, mające na celu zmniejszenie hałasu lub drgań.
11. Dotyczące oddania do użytku i eksploatacji maszyny oraz, jeżeli jest to niezbędne, instrukcje dotyczące szkolenia operatorów.
12. Informacje dotyczące ryzyka istniejącego mimo zastosowania konstrukcji bezpiecznej samej w sobie, środków zabezpieczających i dodatkowych środków ochronnych.
13. Dotyczące środków ochronnych, jakie musi zastosować użytkownik we właściwych przypadkach, łącznie z dostarczeniem środków ochrony indywidualnej.
14. Podstawowe parametry narzędzi, które można stosować w maszynie.
15. Warunki, w jakich maszyna spełnia wymagania stateczności podczas użytkowania, transportu, montażu, demontażu, postoju, badań czy przewidywalnych awarii.
16. Określające bezpieczne warunki transportu, przenoszenia i przechowywania, z podaniem masy maszyny i jej poszczególnych części, jeżeli istnieje konieczność osobnego transportu.
17. Sposób postępowania w razie wypadku lub awarii; jeżeli w maszynie zastosowano funkcję blokowania, to należy podać sposób przeprowadzenia bezpiecznego odblokowania urządzenia.
18. Opis czynności regulacyjnych i konserwacyjnych, jakie powinien wykonywać użytkownik, oraz zapobiegawcze środki konserwacji.
19. Instrukcje umożliwiające bezpieczne przeprowadzenie regulacji i konserwacji, w tym środki ochronne, jakie należy podjąć w trakcie tych czynności.
20. Specyfikacje części zamiennych, jakie mają zostać użyte, jeżeli mają one wpływ na zdrowie i bezpieczeństwo operatorów, parametry dotyczące emisji hałasu:

• poziom ciśnienia akustycznego na stanowiskach pracy skorygowanego charakterystyką A, jeżeli przekracza on 70 dB(A); natomiast jeżeli poziom ten nie przekracza 70 dB(A), to powinno być to wyraźnie zaznaczone w instrukcji,
• szczytową chwilową wartość ciśnienia akustycznego na stanowiskach pracy skorygowaną charakterystyką C, jeżeli przekracza ona 63 Pa (130 dB w stosunku do 20 µPa),
• poziom mocy akustycznej maszyny skorygowany charakterystyką A, jeżeli poziom emitowanego ciśnienia akustycznego na stanowiskach pracy skorygowany charakterystyką A przekracza 80 dB(A),
• dotyczące promieniowania emitowanego przez maszynę, szczególnie promieniowania niejonizującego, które może mieć niekorzystny wpływ na operatora i osoby narażone, w szczególności gdy mają wszczepione aktywne lub nieaktywne urządzenia medyczne.

Podsumowując, instrukcja maszyny to dokument, którego zadaniem będzie dostarczenie niezbędnych informacji o użytkowanej maszynie. W przypadku, gdy dostarczona instrukcja  jest w języku obcym, producent lub dostawca maszyny jest zobowiązany dostarczyć nam dokument przetłumaczony.